Contacteer ons

Naam: *
Voornaam: *
Bedrijf:
Telefoon: *
Email: *
Bericht: *
 

Vestigingen AXIS Finance

  • Kerkskenhoek 72 - 9450 HAALTERT 
  • Gaston Oomslaan 140, 3581 BEVERLO 
  • Citadellaan 2 - 9293 DIEST 

Telefonische bereikbaarheid: 053/85.98.98

Ma. tot don.:van 9u30 tot 12u00 en van 14u00 tot 16u30
Vrij.: van 9u30 tot 12u00 en van 14u00 tot 15u30

BTW BE 0439.913.806 | RPR - Gent, afdeling Dendermonde
KBC: 736-0308716-28 | IBAN: BE26 7360 3087 1629
info@axisfinance.be | 

X

Hoe word ik ondernemer?

Inleiding

Beste lezers, dit artikel is geschreven op basis van meer dan dertig jaar ervaring in het bedrijfsleven waarbij wij te maken hebben gehad (en nog steeds) met het ganse spectrum van 'de kleine middenstander' tot 'de industrieel'.

Wij wensen vooraf duidelijk te benadrukken dat wij nergens een waardeoordeel over functies en/of verdiensten vellen en dat ons respect voor de mens achter de hardwerkende middenstander even groot is als voor de strategisch denkend industrieel of ondernemer.

In dit artikel wensen wij gewoon de evolutie te beschrijven die wij, vanuit onze eigen perceptie, menen waargenomen te hebben bij diverse klanten die wij vandaag als ondernemers kunnen bestempelen.

De drie fases

Wij stellen vast dat elke ondernemer die zijn zaak vanaf nul heeft opgebouwd drie fasen heeft doorlopen:

Fase 1: De middenstander

De eerste fase is wanneer men als jongeman of vrouw meent een gat in de markt gevonden te hebben of meent dat bestaande activiteiten toch beter kunnen gedaan worden.

Deze periode kenmerkt zich door zeer hard en veel werken.

Dit is ook logisch. De persoon in kwestie is verantwoordelijk voor alles: het binnenhalen van orders of opdrachten, het uitvoeren ervan, secretariaat, administratie, kuisen van zijn kantoor, bestellen van zijn printertoners,...

Er zijn immers geen middelen om personeel aan te werven. Betrokkene bevindt zich in een overlevingsfase waar hij zo snel mogelijk door moet.

Dit is ook de fase waarin zwart nog een belangrijke rol speelt. In de mate dat dit echter dient om te overleven hebben wij daar moreel geen probleem mee. Het wordt een ander verhaal wanneer het over verrijken gaat.

Door het hard werken gaat het bedrijf vooruit en aangezien er maar 24h in een dag zijn en onze 'kleine middenstander' niet alles zelf kan blijven doen moet hij personeel aanwerven.

De criteria voor dit personeel zijn meestal heel eenvoudig:

  • de juiste kwalificaties hebben
  • zo goedkoop mogelijk zijn

In dit stadium komt onze toekomstige ondernemer voor de eerste keer in contact met ons Belgisch verloningssysteem waar hij steil van achterover valt. Blijkt dat de reële kost voor zijn bediende dubbel zo hoog is op jaarbasis als het bruto dat hij wenst te betalen.

Onze middenstander is echter nogal praktisch van aard en dus wat doet hij: stuk in het zwart.

Hier begint het echter al wat tricky business te worden want hij is op langere termijn zijn bedrijf aan het hypothekeren. Verworven rechten kan je immers nooit meer afnemen van mensen of je moet ze ontslaan.

Dit is ook de fase waarin het gezinsleven op de tweede plaats komt en waarin er geen tijd is (en meestal ook geen middelen) om vakantie te nemen. Het enige dat telt is de zaak.

Door het hard werken groeit het bedrijf zienderogen en onze middenstander komt in zijn volgende levensfase terecht.

Fase 2: De operationele manager

In deze fase is onze toekomstige ondernemer nog altijd superdruk bezig.

Hij is de eerste op de zaak en hij verlaat als laatste 's avonds ook de zaak. Hieraan ontleent hij een groot stuk van zijn autoriteit ten opzichte van het personeel.

Hij is ook constant bezig met het oplossen van de problemen van zijn mensen. Voor elk probleem moeten zij immers bij 'de baas' langs die het wel zal oplossen.

Hoog gekwalificeerde mensen die van sommige zaken meer op de hoogte zijn dan hemzelf gaat onze manager immers nooit aanwerven want die zouden zijn natuurlijke machtspositie in gevaar kunnen brengen.

Externe expertise inwinnen zal ook zelden gebeuren of slechts met mondjesmaat. Als er nu iemand weet hoe zijn business in mekaar zit dan is het toch immers de manager zelf? Laat staan dat je moet gaan laten zien aan uw personeel dat er zaken zijn die je niet zelf weet of kunt. En dan die kostprijs van die mannen,...

Voor het personeel is dit natuurlijk de hemel op aarde: geen of praktisch geen eigen verantwoordelijk moeten nemen (de baas lost het wel op) en zorgen dat uw uren gevuld zijn.

Echt gemotiveerde medewerkers zijn schaars in het bedrijf want het adagium dat ze zo weinig mogelijk mogen kosten is doorgaans nog altijd van toepassing en de echt gemotiveerden haken na een tijdje af omdat ze toch niet (financieel) gewaardeerd worden.

Dit is ook de fase waarin onze toekomstige ondernemer begint winst te genereren en rijkdom verwerven.

Hier nog verder systematisch zwart werken met als enige doel u zelf te verrijken daar hebben wij wel een groot probleem mee.

Je laat dan immers anderen opdraaien voor de schoolopleiding van uw kinderen, voor het onderhoud van de wegen waar uw camionetten dagelijks over rijden, voor de verlichting van de wegen die zorgen voor uw veiligheid,...

Dit is met andere woorden onverantwoord asociaal gedrag waar je anderen laat voor opdraaien.

Onze vriend doet echter hier allemaal niet aan mee en blijft zijn winsten investeren in zijn snel groeiend bedrijf.

Hier zit hij echter in zijn moeilijkste fase. Hij is dag en nacht in de weer voor zijn bedrijf en voor de problemen van zijn personeel op te lossen en er zijn maar 24h in een dag.

Hij zal dan ook keuzes moeten maken:

  • stoppen met groeien en op het bereikte niveau blijven werken
  • verder groeien met dezelfde aanpak en gegarandeerd eindigen in een burnout
  • drastisch zijn aanpak veranderen

Doordat onze manager dag en nacht bezig is met zijn zaak heeft hij ook geen zicht meer op het totaalgebeuren. Hij loopt van het ene brandje naar het andere.

Moderniseren en informatiseren, het optimaliseren van processen binnen het bedrijf, uitwerken van nieuwe strategieën om de concurrentie voor te blijven,... Voor al deze zaken heeft onze manager geen tijd.

Het zijn ook deze bedrijfsleiders die met trots zullen vertellen aan de buitenwereld: 'Het bedrijf, dat ben ik'.

Het ergste van deze uitspraak is, dat het nog waar is ook.

Een dergelijke situatie heeft echter een kleine maar daarom niet minder belangrijke consequentie: 'Het bedrijf is niet verkoopbaar'. Het staat en valt immers met deze ene persoon.

Wat ook heel typisch is aan deze fase is, dat het glas steeds half leeg is. De volledige focus staat op de kostenzijde: men ziet enkel problemen, kosten zijn te hoog en moeten naar beneden, personeel is veel te duur, om maar te zwijgen van die belastingen op uw zuurverdiende centen...

De grootste bezorgdheid van onze bedrijfsleider is dat het glas zou leeg raken.

In deze fase zal onze toekomstige ondernemer de moeilijkste keuze uit zijn bestaan moeten maken:

  • een middenstander met een grote winkel blijven
  • ondernemer worden

Onze bedrijfsleider kiest voor ondernemer worden en neemt hierdoor één van de moeilijkste beslissingen die hij ooit in zijn leven zal moeten maken.

Fase 3: De ondernemer

De transitie van operationeel manager naar ondernemer is één van de moeilijkste stappen die er is. Al de zaken en expertise waardoor uw personeel naar u opkeek en waarmee u respect en autoriteit afdwong moet u hier immers opzij zetten. Alles wat u al die jaren gedaan hebt en wat u doodgraag deed omdat je er zo goed in was, daar moet je nu afscheid van nemen.

U gaat namelijk drie belangrijke dingen doen:

  • delegeren
  • hoog gekwalificeerd personeel aantrekken
  • u omringen met externe vakspecialisten

Delegeren betekent dat men de mensen gaat verantwoordelijk stellen voor hun eigen daden en dus ook fouten. Bekwame mensen ga je aantrekken omdat je eenvoudigweg niet in alles de beste kan zijn en de som van deze nieuwe expertises het bedrijf op een hoger niveau zal brengen. Voor elke specialist heb je echter geen fulltime job zodat je je hiervoor gaat omringen met externe mensen waarop je kan terugvallen wanneer de vraag of het probleem zich voordoet.

Onze bedrijfsleider zijn taak krijgt een gans andere invulling. Van uitvoerder wordt hij controleur. Dit geeft hem de tijd om zich met meer essentiële dingen bezig te houden zoals het bepalen van de strategie van het bedrijf: waar wil ik met mijn bedrijf binnen 3 jaar staan en hoe ga ik dit realiseren? Welke competenties heb ik daarvoor nodig?

Onze ondernemer zijn hoofdtaak wordt: de juiste mensen op de juiste plaats zetten.

Ook de focus van de ondernemer verandert: zonder daarom de controle op de kostenzijde te verliezen wordt het glas nu half vol. Zijn bezorgdheid is: hoe krijg ik dit volledig vol.

Hij weet ook dat groeien een consequentie met zich meebrengt: belastingen betalen. Zijn bezorgdheid is nu echter niet meer: 'Hoe vermijd ik belastingen?' maar zij wordt realistischer doordat hij zich afvraagt: 'Hoe betaal ik zo weinig mogelijk belastingen?'

Onze ondernemer is geslaagd in zijn opdracht wanneer men in het bedrijf zijn afwezigheid niet meer opmerkt. Met andere woorden, het bedrijf kan volledig autonoom draaien zonder de voortdurende aanwezigheid van onze bedrijfsleider.

Wij hoeven er geen tekening bij te maken dat voor een dergelijk bedrijf veel gegadigden in de rij zullen staan om het te kopen.

Besluit

Wij kunnen het niet voldoende benadrukken beste lezer: met dit artikel spreken wij geen waardeoordeel uit over personen. Waar zouden wij trouwens het recht vandaan halen?

Wij hebben alleen de evolutie beschreven die wij hebben vastgesteld bij sommige van onze klanten die wij van éénmanszaak hebben zien uitgroeien tot een welvarend bedrijf.

Sommige mensen zullen zich echter comfortabeler voelen in fase 1 of fase 2. Schitterend zouden wij zeggen. Alleen heeft elke fase voor- en nadelen en wilden wij deze toch even belichten met dit artikel.

Middenstander, operationeel manager of ondernemer, wat u ook doet, wij wensen u alvast veel succes en beroepsvreugde toe.

Contacteer ons

 

Deze website maakt gebruik van cookies voor een optimaal gebruik.